INSULINOOPORNOŚĆ - dlaczego jest tak niebezpieczna?

Insulinooporność to zmniejszenie wrażliwości tkanek na działanie insuliny.

Jest to zaburzenie metaboliczne, które nieleczone doprowadza do takich chorób jak:

• cukrzycy,

• otyłości,

• zaburzenia lipidów prowadzące do miażdżycy i nadciśnienia tętniczego,

• ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych,

• zespołu policystycznych jajników (PCOS), niealkoholowego stłuszczenia wątroby.

Stosując dietę przeciwzapalną jesteśmy w stanie cofnąć insulinooporność. https://www.slowerlife.net/product-page/dieta-przeciwzapalna-1

Przedstawiam kilka najczęstszych błędów, które zauważam w diecie osób mających insulinooporność:

1. Zbyt mało białka w posiłkach. Jeśli dostarczamy sobie niedostateczną ilość białka często zaczynamy podjadać. Białko wzmocni uczucie sytości, przez co przyczyni się do utrzymania prawidłowej wagi.

2. Unikanie owoców.

Zakaz jedzenia owoców to chyba największy mit jeśli zmagasz się z insulinoopornością.

Obawiamy się fruktozy zawartej w owocach ale poza fruktozą owoce dostarczają nam błonnika, witamin, antyoksydantów, minerałów i wody. Trzeba pamiętać żeby jeść z dodatkiem białka i tłuszczu, np. jogurtu z jagodami i orzechami. Taki posiłek będzie pełnowartościowy i spowolni uwalnianie glukozy.

Wybieraj owoce mniej dojrzałe i jedz je w całości (nie blenduj na sok czy mus ponieważ wtedy pozbawiasz je błonnika a to o niego nam najbardziej chodzi).

Najlepszym wyborem są owoce jagodowe: borówki, jagody, truskawki, maliny.

3. Jedzenie zbyt późnych kolacji. Jeśli jesz bezpośrednio przed pójściem spać będzie to przyczyna złej tolerancji glukozy i tycia. Ponadto, późne jedzenie kolacji może powodować problemy z zasypianiem. Wpływa także na wolniejsze chudnięcie mimo utrzymywania ujemnego bilansu energetycznego. Zalecam spożywać ostatni posiłek minimum 2 godziny przed pójściem spać.

4. Za mało tłuszczów nienasyconych (orzechy, oleje, nasiona, awokado, tłuste ryby morskie) w diecie. Działają one przeciwzapalnie a insulinooporność jest stanem zapalnym w organizmie. Dzięki nim czujemy się dłużej syci. Opóźniony jest też wyrzut glukozy i insuliny do krwi.

5. Nie zachowywanie kilkugodzinnych przerw pomiędzy posiłkami.

Podsumowując, insulinooporność to poważne zaburzenie metaboliczne, czyli stan, w którym komórki ciała (głównie mięśni, wątroby i tkanki tłuszczowej) stają się mniej wrażliwe na insulinę, co prowadzi do problemów z regulacją poziomu cukru we krwi. Insulina przestaje być efektywna w „otwieraniu” komórek dla glukozy, która pozostaje w krwioobiegu. W odpowiedzi trzustka zaczyna produkować coraz więcej insuliny, by spróbować obniżyć poziom glukozy, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do wyczerpania jej funkcji i rozwoju wspomnianych chorób.

Pomocna w wycofaniu insulinooporności jest dieta przeciwzapalna, która skupia się na dostarczaniu odpowiednich składników oraz eliminowaniu substancji prozapalnych.

Schemat opisanych zależności w prosty sposób poznasz tutaj (link) https://www.kardiologiaeksperymentalna.pl/pub_pliki/_plk3_1_Otyoinuslinoopornoscukrzycatyp2.pdf